Yeter Gayrı Yumma Gözün...

"Hiçbir şey şu gerçeği değiştiremez: Bilgileriniz geçmişe mahsus, kararlarınız ise geleceğe yöneliktir."

Bugün 10 Ağustos... Bu tarih, bize Kurtuluş Savaşı döneminde -10 Ağustos 1920 yılında- İtilaf Devletleri ile Osmanlı Devleti arasında imzalanan ve Osmanlı'nın paylaşımını ortaya koyan, KARA bir antlaşmayı hatırlatmaktadır!

Bu antlaşma ve içeriği ne yazık ki bugün de hâlâ canlı tutulmak isteniliyor... Zira gelişmeler ve yaşanılanlar bu antlaşmanın hayata geçirilme çabalarının canlı örnekleridir!

Pekii, biz şimdi bu durumu bir kenara bırakarak, halk ozanımız Aşık Veysel'den bir şiirle konumuza izninizle vurgu yapmak isterim:

Allah birdir Peygamber Hak

Rabbül Alemindir mutlak

Senlik benlik nedir bırak

Söyleyim geldi sırası

Kuran'a bak İncil'e bak

Dört kitabın dördü de Hak

Hakir görüp ırk ayırmak

Hakikatte yüz karası

Binbir ismin birinden tut

Senlik benlik nedir sil at

Tuttuğun yola doğru git

Yoldan çıkıp olma asi

Yezit nedir, ne kızıl baş

Değil miyiz hep bir kardaş

Bizi yakar bizim ateş

Söndürmektir tek çaresi

Şu alemi yaratan bir

Odur külli şeye kadir

Alevi Sünnilik nedir

Menfaattir varvarası

Cümle canlı hep topraktan

Var olmuşuz emir Haktan

Rahmet dile sen Allah'tan

Tükenmez rahmet deryası

Veysel sapma sağa sola

Sen Allah'tan birlik dile

İkilikten gelir bela;

Dava insanlık davası…

Demek ki bela, ikilik yaratmaktan geliyormuş... Zira aramıza sokulmak istenilen bu ikilik, yıllardır bizi bize kırdırtmadı mı?

Mesela sağ-sol dediler; binlerce insanımızın kanı aktı... Olmadı Alevi-Sünni dediler; yine yüzlerce vatandaşımızın kanı aktı... Olmadı şimdi de etnik köken ayırımcılığı ortaya atılarak birbirmize düşürülmek isteniyoruz!!!

Yani aynı davanın kader birliğini yapmış insanlarını, birbirine kırdırtmak istiyorlar...

Yine "ikilik" yeryüzünde mutlaka olacak; ve biz, bu ikiliği ancak ve ancak aklımızla, irademizle yeneceğimizi anlatmaya çalışan; ve hem Hak'kı anlatan, hem de sır gibi saklanıyor diyerek, Allah'a kendince sitemini dile getiren halk ozanımız Aşık Veysel. Görünürde âmâ gözleriyle bizim göremediklerimizi görerek, hakikatte asıl âmâ olanın bizlerin olduğunu düşündüğüm şairimiz, bakınız ne diyor:

...

Kimine at vermiş estirir gezer

Kimine aşk vermiş coşturur gezer

Kimine mal vermez koşturur gezer

Sanki bunu zengin etmek zor gibi.

Birinin aklı yok deli divane

Bir kısmı muhtaçtır acı soğana

Bir kısmını zengin etmiş yan yana

Şimdi kendi saklanıyor sır gibi

Kimine saz vermiş çalar eğlenir

Kimi zevk içinde güler eğlenir

Veysel gözyaşlarını siler eğlenir

Yeter gayrı yumma gözün kör gibi

...

Evet; ben buradan "Yeter gayrı yumma gözün kör gibi" ifadesinden esinlenmek istiyorum...

Zira "kıssadan hisse" algılamasıyla ulus olarak, durumdan vazife çıkarmamız, acilen gerekmektedir!

Bu vesileyle, yeter gayrı yumma gözün kör gibi; tarihten ders alma zamanı gelmedi mi?!

Sevgi ve saygılarımla!