Yaklaşık bir yıldır okulumuzun hemen yanı başında -utanç tablosu olarak- bulunan korsan yazının nihayet son bulması ruhumu derinden rahatlattı.
Peki neydi o yazı; "Bizim semtte sabrın sonu cinayettir." Yani "sabır" ve "cinayet" yan yana, iyi mi! Dolayısıyla okulumuzdaki ana sınıfı öğrencilerinden başlayarak, 8. sınıf öğrencilerine uzanan yaş gurubu içindeki bütün öğrencilerin beynine kazınan bu akıl almaz kelimelerin zihinlerine yerleşmesi ve çocuklarımızın bu anlamda görecekleri zararları, varın siz düşünün.
Hal böyleyken... sene başı seminerinde "güvenlik" konusu üzerinde tartışıyoruz. Rehber öğretmenimiz, "şiddet" ve "darp" üzerinde anlatım yaparken söz alıp, "burnumuzun dibinde kocaman kocaman yazılarla "bizim semtte sabrın sonu cinayettir" gibi korkunç bir yazı öylece duruyor, kimseden tık yok!..." Aldığım cevap, "hocam siz de ilgilenebilirsiniz" oldu.
Elbette ilgilenirim...
Dolayısıyla seminer bitiminden hemen sonra önce 155'i ardından da ilgili birimleri telefonla aradım. Ve konuyu aynen aktardım... Konunun vahametini algılayan sayın yetkililer ilk fırsatta okulumuzun önüne gelerek gerekil girişimde bulundular. Aynı anda da telefonla bilgilendirildim. Bu hassasiyeti gösteren sayın yetkililere ve yazının silinmesinde emeği geçen belediye çalışanlarına çocuklarımla birlikte yerinde sonsuz teşekkürlerimizi ileterek, bu ayıplı yazının silinmiş olmasından dolayı duyduğumuz memnuniyeti buradan paylaşmayı, bir görev ve sorumluluk olarak görüyorum.
Demem o ki, çocuklarımızı sorumluluk sahibi, iyi bir vatandaş yapmanın en temel kuralı, herkesin kendi üstüne düşeni tam olarak yerine getirmesi anlayışını kavratmaktan geçer. Yani "Herkes kendi kapısının önünü süpürürse her taraf tertemiz olur", dolayısıyla da ortada sorun morun kalmaz kardeşim!
Sevgi ve saygılarımla!
.jpg)
.jpg)
