28 Nisan 2014 Pazartesi

Doğum İznine mi Çıktılar?










Henüz 3-4 yaşlarındayım... Hatırladığım, rahmetli babacığımın mukavva bir kutunun içerisinde sapsarı bir civcivi elime tutuşturmasıydı. Evimizin balkonunda ona bir yer ayırdım. Ertesi sabah uyandığımda civcivin hareketsizliğiyle ağladığımı, hem de çok ağladığımı, daha dün gibi  hatırlayabiliyorum. Zira aklımda kalan ve gözümün önüne gelen bir tek "o an" var. Hani insanın yüreği "cız" eder ya.. İşte öyle bir sızıyı, o çocuk yüreğimin ta derinliğinde hissetmiştim. 


Bir canlıyı sevmek.. 


Sokaklarda Anadolu kültürünün ayrılmaz bir parçası olarak bilinen   her mahallenin sevimli hayvanları vardır. İşte onlar bizim gizli dostlarımızdır. Mahallenin  neşe kaynağıdır...


Hani "pisipisi" dediğimiz kedicikler var ya.. Kâh bakkalın, kâh manavın, kâh lokantanın önünde öylece gezinirler, uyuklarlar, yuvarlanırlar. İşte o pisiciklerden bizim mahallemizde 10-12 tane var. İnanılmaz keyifliler.. Zira onlara ait bir de köşeleri var. Mahalleli olarak onlara en güzel şekilde baktığımıza şahitim.

Ayy.. bazen onları izliyorum.. öyle güzel oynuyorlar ki.. Onları pencereden çağırıyorum "pisipisi" hepsi koşarak pencerenin altına geliyorlar.. Şayet karınları tok ise, ne kadar çağırsan da boş. Gelmezler! Zira öyle insanlar gibi "açgözlü" filan değiller.


Mahallenin sevimli kedicikleridir onlar. Bu sayede çocuklar da sevgiyi, şefkati görerek öğreniyorlar. Dahası "vicdan", "merhamet" kavramlarını birebir yaşıyorlar. Hani insana huzur veren o güzel duygular... Çocuklarımıza en güzel "örnek" davranış bu olsa gerek.



Yaklaşık birkaç haftadan bu yana mahallemizin kediciklerinden fazlasıyla azalma olduğunu gözlemliyorum.. Bu da beni derinden sarstı. Hele de son zamanlarda basından edindiğim haberleri de dikkate alırsak,  endişelenmemde doğrusu haksız da sayılmam...


Zira " 'Sokak hayvanı', kavramı, tamamen silinecek ve sahipsiz hayvanlar, onlar için ölüm kampları niteliğindeki doğal hayat parklarına sürgün edilecek." söylemleri ortadayken...

Konuyu sevgili eşimle paylaştığımda bana gülümseyerek, "belki de doğum iznine ayrılmışlardır" dedi.  Duyduğum bu cümle benim çok hoşuma gitti... :)











Umut ediyorum ki kediciklerimiz, minicik yavrularıyla en kısa zamanda mahallemize yeniden dönmüş olsunlar...

Diğer olasılık mı? 

Düşünmek dahi istemiyorum!

:(


Sevgi ve saygılarımla!


"Haksızlık Karşısında Susan Dilsiz Şeytandır" Hz. Muhammed (A.S.)

2 yorum:

  1. duyarlı bir yazı, Ne yazık ki twitter ya da google+'da gösteremiyorum.
    Sevgiler.

    YanıtlaSil
  2. Merhabalar Öğretmenim,

    Yine çok güzel bir yazınızı okuyoruz, anlatımınıza hayran olmamak elde değil. Ayrıca keşke herkes duyarlı olsa o sevimli canlılar için...

    Yüreğinize sağlık,

    Saygılar...

    YanıtlaSil