"İdealler o kadar değerlidir ki, o yolda mağlup olman bile zafer sayılır."
14 Nisan 2008'de bir deneme yazısı ile başladığım makalelerime bir de baktım ki 100'e ulaşmış. Harika! Bugün 100. makalemi kendime "moral yazısı" olarak ayırarak, belki de bir "aferin"i haketmek istedim. İşte bu yüzden kendime ödül olarak ilk "aferin" benden diyerek, bakınız bu sürece nasıl geldiğimi izniniz olursa sizlerle paylaşmak istiyorum. Gazeteport'un açmış olduğu "yazar aranıyor" adlı bir yarışmayı tesadüfen gördüm. Ondan sonra kendi kendime "acaba, ben de yazsam nasıl olur?" diye bir düşündüm. Zira bundan epeyce bir süre önce düşüncelerimi rasgele bir şekilde yazıya dökerek bir deneme yapmıştım. Ama, nasıl oldu bilmem bir gün klavyenin bir tuşuna bastığım anda tüm yazılarım yok oldu!.. İnanılmaz bir acı duydum. Hatta bir müddet ağladığımı biliyorum. O gün benim için oldukça kötü bir gündü. Eşimin beni teselli etmek için elinden gelen herbir şeyi yaptığını, oğlumun ise ne olduğunu anlayamayan bir davranışla "Ufff! Anne, yapacak bir şey yok!" dediğini şu anda hatırlayarak o günlerime tekrar döndüm sanki...
*
******
*
Gazeteport'da 18 makale ile bir yarışma heyecanı yaşadım. Bununla birlikte gazetenin belki de asıl amacı olan; okur ve üye sayısını artırmak için, çok okunma ve puanlama sistemini önceleri pek anlayamadım. Daha sonraları bu yarışmanın kişiliğime ters olduğunu anlayarak, buradan çıkma kararı aldım. Zira hergeçen gün beni yıpratan gelişmeler yazı yazma isteğimi adeta kırar duruma getirdi. Çünkü, benim asıl amacım duygu ve düşüncelerimi yazıya dökerek keyif almak, huzur duymaktı. Oysa burada herşey bambaşka olmaya başladı. İşte o an karar vererek buradan derhal ayrıldım. Ancak asıl keyifli olan, yazma duygumu devam ettirmekde de kararlı olduğum kesindi.
*
*****
*
2008 Ağustos sonlarına doğru, bu sayfayı açarak, daha bir rahatlıkla yazılarıma kendi çapımda devam etmeye başladım. İnanılmaz mutlulukla ve üstelik resimlerle destekli duygularımın ve düşüncelerimin aynası olan makalelerimi devam ettirmeye başladım. Biliyor musunuz, artık hiç bir şey bana bu kadar keyif veremezdi!!! Hergün kontrol ettiğim, büyük bir özenle üzerine düştüğüm bu zevk; bana bir uğraş dahi olmaya başlamıştı bile! Kendime duyduğum güven bu yazılarla daha bir pekişerek, gerçek anlamda "ben buyum"a dönüştü. Satırlarımın her biri, büyük bir içtenlik ve büyük bir sevecenlikle yazılmış; her bir kelime itinayla seçilmiş yazılarımın hepsinden ayrı bir zevk aldığımın göstergesi olsa gerek! Bu sayfa, kimse tarafından ziyaret edilmese de benim inancım; ulaşabildiğim en ücra kimselerle duygularımı paylaşmanın bir hazzı olduğunu hissediyor olmamdır. Bu süreç zarfında ise paylaşmanın korkunç keyfini aldım, almaya da devam edeceğim ümidiyle, gayretlerimi sürdüreceğim diyorum.
*
*****
*
İnanılmaz keyif veren yazmanın ne demek olduğunu, bugün galiba daha iyi anlıyor ve yaşıyorum. Buradan Gazeteport'a da sesimi duyurmaya vesile olduğu için sonsuz teşekkürlerimi iletmeden geçemiyeceğim. Yine bu anlamda sessiz sedasız beni okuyan, harika saydığım değerli şahsiyetlere de sonsuz minnet duygularımı arz etmekten büyük onur duyacağım. Ben biliyorum ki, çok değerli, müstesna ve bir o kadar da mütevazı olan kişiler, yazılarımı okuyarak, beni onurlandırmışlardır. Bu büyüklükleri aynı zaman da bir desteğe dönüşerek, bana moral ve yazma şevki verdiklerini izninizle belirtmek isterim! Yine yazılarımı yazmam da en büyük destekçim sevgili eşimi ve oğlumu da elbette unutamam.
*
*****
*
100. makalemi bu şekilde tamamlayarak, tanıdığım tanımadığım tüm okurlarıma, sonsuz teşekkürlerimi iletmekten büyük onur duyarım. İşte ne bileyim, bundan sonra elimin erdiğince ve kalemimin yettiğince araştırarak büyük bir heyecanla yazmaya devam edeceğimi umut ediyor, nice 100 yazılara olsun diyorum!
Sevgi ve saygılarımla!
Nice 100 yazılara hocam. Serkan Alpaslan
YanıtlaSilNice 100 yıllara hocam...başladığınız bu güzel işte daima ilgimi çeken ,görüşlerinizi merak ettiren konular buldum .yazılarınızı okumaktan çok keyif alıyorum vede çok şey öğreniyorum herzman dediğim gibi hayata bakışım açın değişti sayenizde sizi çok seviyorum .kendi adıma bana bu güzel duyguları yaşattığınız için beni aydınlattığınız için.duyarrlı olduğunuz için . bazen unutsakta bize insanlığımızı hatırlattığınız için ben size çok tşkr ederim . ellerinize sağlık .yüreğinize sağlık nice 100 yazılara hacam sizden öğreneceğim çok şey var daha ...sevgi ve saygılarımla. dilek doğru
YanıtlaSilCANIM ARKADAŞIM SEN YAZMAYACAKSINDA KİM YAZACAK TEBRİK EDİYORUM! BU ÜLKENİN SENİN GİBİ YAZARLARA, EĞİTİMCİLERE İHTİYACI VAR.NİCE YAZILARA TEBRİKLER! 'HAKSIZLIĞA SAPIP BÜTÜN İNSANLARIN SENİN YANINDA OLMASINDANSA ADALETLE DAVRANIP TEK BAŞINA KALMAK İYİDİR. SİNEM ÇİÇEK
YanıtlaSil