Giden Gelmiyor Acep Ne İştir

"Milli benliğini bilmeyen milletler başka milletlere yem olurlar." ATATÜRK

Havada bulut yok bu ne dumandır

Mahlede ölüm yok bu ne şivandır

Bu yemen elleri ne de yamandır

...

Muş'tan Yemen'e giden askerlerimiz için Büyük Önder Atatürk, "Anadolu çocuklarının ne işleri vardı yemen çöllerinde?" dediği söylenilir... Ve hem çok sevdiği, hem de gözyaşlarını tutamadığı bu türkünün sözlerinde; yöre halkının yaşam biçimi, acıları ve sevgileriyle birlikte işgal yıllarının çilesi ile birleşen vatan sevgisi bulunmaktadır. Zira Muşlu gençlerimiz "ölürsek şehit kalırsak gazi oluruz" diyerek Yemen yolarına asker olarak gitmişlerdir. Ancak Yemen, Müslüman toprağı olmasına rağmen burada Yemenliler, İngilizlerle işbirliği yaparak, Osmanlıyı arkadan vurdular. Nihayet gidenlerin hemen hepsi orada ŞEHİT düşmüştür.

Peki bu türkümüzün konuyla ne alakası olabilir derseniz, bakınız millî duygularımızın hasıl olduğu bir illimiz olan MUŞ ve yöre halkımız -o zamanın koşullarına rağmen- neredeyse dönüşünün olmayacağını bile bile şehit olmaya gidiyor! Kime karşı gidiyor? İngilizlere karşı... Cephede kiminle omuz omuza savaşıyor? Türk-Kürt ayırt etmeksizin bir ülkü için savaşıyor... yani Anadolu topraklarının evlatları beraberce, tek yürek halinde düşmana karşı kutsal saydığı değerleri uğruna şehit oluyor!!!

Evet, bugün sıra sıra şehitlerimizi toprağa veriyoruz!.. Nerede veriyoruz? Anadolu toprakları üzerinde! Yani kendi topraklarımızda... Kime karşı veriyoruz? Sinsi, hain ve alçakça saldırılara karşı... Bu sinsi plânların arkasında kimler var? Tabii ki de değişmeyen -ezeli düşmanlarımız olan- malum güçler var... Kimleri kullanıyorlar?.. O zaman Arapları kullandılar! Bugün kullanmaya çalıştıkları ise...

Plân aynı plân da, anlaşılması güç olan, üzerine halk arasında "şivan" da denen ağıtlar yakarak, evlatlarının, sevgililerinin acılarını birbirleriyle dertleşerek paylaşanlar; şimdi ne oldu da biribirine düşürülmek isteniyor? Dün berberce bu toprakları savunmadık mı? Beraberce ağıt yakıp - Yemen Türküsü'nde olduğu gibi- ağlamadık mı? Beraberce çile çekmedik mi? Beraber sevinip, beraber düğün yapmadık mı? Aynı yastığa baş koymadık mı? Aynı ellere kına yakmadık mı? Aynı safta durup, aynı kıbleye dönmedik mi? Aynı duaları etmedik mi?

Bu duygu ve düşüncelerle ŞEHİT evlatlarımıza Allah'tan rahmet, milletimize SABIR diliyorum! "VATAN SAĞOLSUN"

Sevgi ve Saygılarımla!